MONTE DE A GUIA - Vigo

Przed oczami rozpościera się niesamowity widok na rzekę Ria de Vigo. Nieco poniżej barierek tarasu widokowego znajdują się przepiękne mimozy kwitnące żółtymi kwiatami przybierającymi formę puchatych kuleczek gęsto usianych na gałązkach drzew i wydzielających niezwykle silną i przyjemną woń.

Dalej, wzrok wędruje po niebieskiej powierzchni wody, i niczym statki raz po raz przecinające taflę rzeki, opływa wybrzeża portowych miast usytuowanych na przeciwległym brzegu, nie pomijając charakterystycznych dla tego regionu platform, służących do hodowli mejillones. Na wprost, na horyzoncie zarysowywują się sylwetki Islas Cies.

Dla takiego widoku zdecydowanie warto było pokonać wijącą się serpentynami drogę okalającą Monte de A Guía, prowadzącą na jej szczyt. Podejście nie jest strome. Po wewnętrznej stronie znajdują się omszałe stacje drogi krzyżowej, po zewnętrznej – można przez cały czas obserwować rzekę. Zadrzewiony szlak sprzyja spacerom także w pełnym słońcu. Po lewej stronie niemal u celu wędrówki znajduje się kamień z tablicą pamiątkową, poświęcony pamięci Angeli Iglesias Rebollar i Jose Niebla Garcia z dzielnicy Teis, którzy podczas trwania dyktatury faszystowskiej (1936 – 1975) byli represjonowani, a 11 kwietnia 1937 roku zamordowani za obronę demokracji i interesów ludności.

Szczyt tego niewielkiego, bo zaledwie 100 metrowego wzniesienia został ukoronowany niewielką kaplicą o nazwie Nuestra Señora de la Guía, którą Vigeńczycy upodobali sobie na ceremonie ślubne.

Świątynię reprezentującą styl barroco santiagués wzniesiono w roku 1952 według projektu architekta Manuela Gómez Román, aczkolwiek sama ida jej wzniesienia pojawiła się dużo wcześniej. Po prawej stronie krzyża nad głównym wejściem umieszczono sowę, a nieco niżej na rogu kaplicy rzeźbę Dziewicy.

Uwagę przykuwa również strzelista wieża, oraz arkadowe krużganki.

Monte de A Guía służyła jako punkt obserwacyjny, a ponad to, żony wigeńskich marynarzy rozpalały na niej ogniska, by ułatwić swoim mężom powrót do domu. Do 2000 roku na jednym ze zboczy położona była szkoła la Escuela de Transmisiones de la Armada, stanowiąca lokalizację militarną, istotną zwłaszcza w okresie Drugiej Wojny Światowej. Utworzono tam punkt tranzytowy dla niemieckich okrętów podwodnych, a pod górą wydrążono tunel, w którym kursował pociąg dostarczający do obiektu zaopatrzenie i sprzęt wojskowy. Z upływem czasu, kiedy tranzyt nie był już konieczny, tunelu używano jako magazynu wojskowego. Wróćmy jednak na taras widokowy okalający szczyt i sięgnijmy wzrokiem jeszcze starszej historii. Łączący dwa brzegi rzeki most Puente de Rande znajdujący się w cieśninie o tej samej nazwie wyznacza miejscie, w którym w 1702 roku toczyła się batalia, w trakcie której zatopiono galeony wyładowane skarbami. Ria de Vigo dwadzieścia metrów pod taflą wody, na swoim mulistym dnie kryje więc nierozwikłaną dotąd zagadkę XVIII wieku ...